Andre Kamperveen Stadion

Andre Kamperveen Stadion: (voorheen Suriname stadion); het grootste onoverdekte sportaccommodatie in Suriname. Op 29 augustus 1953 werd het toenmalige Suriname Stadion groots geopend, maar vóór deze opening had het aanleggen van een sportterrein aan de Cultuurtuinlaan een hele historie achter de rug.

Voor 1911 werden op het toenmalige Gouvernementsplein (nu Eenheidsplein) de meeste voetbalwedstrijden gespeeld. In hetzelfde jaar verbood de overheid het spelen van voetbalwedstrijden op dit plein, daar men van mening was toegedaan dat het als wandelpark gebruikt diende te worden en niet voor voetbalwedstrijden.

Door dit verbod werd de voetbalsport in Suriname op een gevoelige plek getroffen en enorm in haar ontwikkeling geremd. Aangetekend moet worden dat na de bekendmaking van de overheid wel sporadisch voetbalwedstrijden op het plein werden georganiseerd, mits men hiervoor een vergunning voor had aangevraagd. Door de minimale beschikbaarheid van het Gouvernementsplein als voetbalveld werd het de voetballiefhebbers al snel duidelijk dat men op zoek moest naar een andere oplossing. In 1915 bereikte de begeerte naar een sportterrein één van haar hoogtepunten. Ondanks diverse beloftes van het Steuncomité om het aanleggen van een sportterrein in haar programma op te nemen, kwam hiervan jammer genoeg weinig, zo niet niks van terecht. Ondanks verwoede pogingen van dhr. Asch van Wijck om i.p.v. het Gouvernementsplein de Gouvernementsstalweide of het terrein van de veemarkt te gebruiken werd zijn verzoek afgewezen. Ook dhr. Edgar Wijngaarde had zijn visie over het hebben van een eigen sportterrein. In juni 1915 wees de gouverneur Van Asbeck het verzoek van de Surinaamse Voetbalbond (SVB) af om de oude begraafplaats aan de Gravenstraat, die al 40 jaar gesloten was te gebruiken.

Op 25 juli 1919 werd de KSC (Katholieke Sport Centrale) opgezet en hoopte men door het aanleggen van een nieuw sportterrein op het Patronaatterrein het probleem van 1911 op te lossen, althans daar ging men van uit. Het tegenovergestelde gebeurde met als gevolg dat er in deze periode een felle strijd ontstond tussen de protestanten en de katholieken. Als counterreactie benadeelde De Katholieke Sport Centrale vervolgens de protestantste voetbalverenigingen trok de katholieke voor.

Surinaamse Voetbal bond

Op 1 oktober werd De SVB (Surinaamse Voetbal bond) (en is sinds 1929 aangesloten bij de FIFA). Net als de voetbalbonden van de buurlanden Frans-Guyana en Guyana is de SVB niet aangesloten bij de Zuid-Amerikaanse continentale federatie CONMEBOL, maar bij de Noord- en Centraal-Amerikaanse CONCACAF

SVB

De Surinaamse Voetbal Bond (SVB) is de voetbal bond van Suriname. Het hoofdkwartier is gevestigd in Paramaribo. Met de oprichting van de huidige SVB kwam er een vaart in de ontwikkeling van het voetbal in Suriname. In 1921 was het de Cultuurtuinlaan wat de belangstelling van dhr. Walther Hewitt trok. Dr E. Snellen die destijds de directeur was van Landbouw werd overtuigd door dhr. Hewit om daar een nieuw sportterrein te vestigen. Niet lang hierna werd onder aanvoering van dhr. Hewitt door de arbeiders het sportterrein aangelegd. Totale kosten voor dit project werden geschat op een schamele 10 duizend gulden. Wat natuurlijk enorm veel geld is voor die tijd. Op 28 januari 1921 vond de eerste (officieuze) interlandwedstrijd plaats tussen Suriname en Brits Guyana. Suriname verloor met 1-2.

Surinaamse Sportcomité

In 1922 werd een overeenkomst gesloten tussen het Surinaamse Sportcomité (SSC) en de overheid, waarbij het sportterrein in de Cultuurtuinlaan werd overgedragen aan het SSC. Dit sportterrein kreeg de naam ‘Het huis van de neutralen’ mee. Op 29 juli 1923 werd door gouverneur Heemstra in aanwezigheid van ongeveer 2400 mensen, het terrein in de ‘Cul’ geopend. Op zondag 5 augustus 1923 was het dan eindelijk zover en werden de eerste voetbalwedstrijden gespeeld.

De resultaten waren als volgt:

• Transvaal – Juliana 2-0
• Voorwaarts – Excelsior 1-1
• Olympia – UDI 5-0
• Tonido – Vlaamse Leeuw 1-0

Natio Suriname

Op 27 augustus 1923 speelde Suriname wederom tegen Brits Guyana. Deze keer werd er wel winnend afgesloten met 2-1. De eerste competitie ging in 1924 officieel om het landskampioenschap van start. Olympia mag zich tot de eerste landskampioen kronen en Transvaal werd de eerste kampioen van de toenmalige tweede klasse. De eerste officiële interland werd in 1934 gespeeld in en tegen het Curaçao, de wedstrijd werd met 3-1 gewonnen.

WK-voetbal

In 1938 zou Suriname voor het eerst deelnemen aan kwalificatiewedstrijden voor het Wereldkampioenschap voetbal. Het land trok zich echter terug waardoor het nog tot 1965 zou duren voor het zijn eerste kwalificatiewedstrijd speelde. Op 5 februari speelde Suriname in Port of Spain tegen Trinidad en Tobago. De wedstrijd ging verloren met 1–4. Ook de uitwedstrijd tegen Costa Rica die in dezelfde poule deelnam werd verloren met (0–1). De laatste wedstrijd in deze poule werd gewonnen met 6–1 van Trinidad en Tobago. Dit was echter onvoldoende voor plaatsing naar de volgende ronde.

In juni 1952 kreeg John Zeegelaar (oud doelman van Spes Patriae), de goedkeuring voor de bouw van het voetbalstadion in de Cul. De totale kosten voor de bouw van dit stadion kwamen neer op Sf. 175.000,00 gulden, enorm veel geld. Rond augustus 1953 werd het stadion opgeleverd en voor de opening zou er een internationale sportweek worden georganiseerd, waarbij voetbal-, wielren- en atletiekwedstrijden gespeeld zouden worden.

De samenwerking tussen de voetbalbond enerzijds en de atletiekbond en de wielerbond anderzijds kwam tot een hoogtij op maandag 24 augustus 1953, toen bekend werd dat de SVB bepaald had dat er geen gelegenheid werd gegeven om te oefenen in het stadion. Dit conflict werd tijdelijk voor het nationaal belang van Suriname tijdelijk on hold gezet. Op 29 augustus 1953 vond eindelijk de opening van het Suriname Stadion groots plaats en de Surinaamse voetballers toonden zich van hun beste kant.

29-08-1953

Suriname – Aruba 3-3
(Doelpuntenmakers Suriname: Kamperveen, Nelom, Hoen)

01-09-1953

Suriname – Paissandu 5-4
(Doelpuntenmakers Suriname: Kamperveen 2x, Kruin, U A Sai, Hoen)

CONCACAF / Regionaal landentoernooi

Het beste resultaat in de Caribbean Cup kwam in 1994. Na de kwalificatie, waarbij in Groep 3 zowel Frans Guyana (2–0) als Guyana (2–0) werd verslagen, kwam het in het hoofdtoernooi terecht.

In de groepsfase werd gespeeld tegen Martinique (0–2), Kaaimaneilanden (2–0) en Haïti (1–1). In de halve finale werd verloren van Trinidad en Tobago (2–3). Clyde Tol en Ramon Kampenaar scoorden voor Suriname. Het ABCS-toernooi is een jaarlijks voetbaltoernooi tussen de vertegenwoordigende elftallen van Aruba, Bonaire, Curaçao en Suriname. Volgens Louis Giskus, voorzitter van de Surinaamse Voetbalbond, is het toernooi bedoeld om de band tussen de Nederlandstalige landen in het Caribisch gebied te versterken.

Surinaamse voetbalspelers

Dat Suriname vele uitmuntende voetballers heeft voortgebracht is een feit, alleen kozen zij ervoor om voor Nederland, het vroegere “moederland”, te spelen en niet voor Suriname.

Enkele bekende Surinamers die voor Nederland voetbalden zijn Clarence Seedorf, Edgar Davids, Winston Bogarde, Jimmy Floyd Hasselbaink, Aron Winter, Patrick Kluivert, Frank Rijkaard en Ruud Gullit. Stel jezelf eens voor wat deze spelers voor het Surinaamse voetbal hadden kunnen betekenen. Een ding is zeker dan hadden wij nu niet zo laag op de huidige FIFA ranglijst gestaan.

Suriprofs

De Suriprofs, de afkorting van Suriname (Suri-) en professionals (-profs), zijn voetballers die zelf geboren zijn in óf van wie ten minste één van de ouders afkomstig is uit Suriname. De Suriprofs komen jaarlijks – direct aan het einde van de voetbalcompetitie – in het Olympisch Stadion Amsterdam bij elkaar om een benefietwedstrijd te spelen.

In de meeste jaren spelen ze tegen de kampioen van de Eerste divisie van dat betreffende seizoen. In 2007 speelden de Suriprofs tegen Jong Oranje, in hun aanloop naar het EK onder-21.

De Suriprofs dienen niet verward te worden met het kleurrijk elftal. Dat was een soortgelijk initiatief dat na de SLM-ramp, waarbij een groot deel van de selectie om het leven kwam, minder actief is maar nog wel bestaat. In 1998 kwam in het nieuws dat beide organisaties met elkaar in conflict waren

PARBO Bier Cup

De PARBO Bier Cup is eenn tweejaarlijks internationaal voetbaltoernooi, dat georganiseerd wordt door de Stichting Internationaal Voetbal Suriname (SIVS) waarvan Stanley Menzo voorzitter is. De bierbrouwer Parbo is sponsor van het voetbaltoernooi.

Surinaamse internationals en Nederlandse spelers van Surinaamse afkomst

Sinds 2009 wordt Suriname vertegenwoordigt door een gemengde selectie bestaande uit spelers van de Natio (Surinaams nationaal elftal) en de Suriprofs.

Dit toernooi wordt niet georganiseerd door een voetbalbond en is derhalve niet officieel erkend door de continentale bonden van de FIFA. Zo namen onder meer Edgar Davids, Milano Koenders en Jermain Lens namens Suriname deel aan dit toernooi. Dit Surinaams elftal, bestaande uit Surinaamse internationals en Nederlandse spelers van Surinaamse afkomst, behaalde in 2009 de tweede plaats achter Frans-Guyana.